۱۷ فوریه

28:1 «و تو برادرت هارون را با پسرانش ناداب، اَبیهو، اِلعازار و ایتامار از میان بنی‌اسرائیل نزد خود بیاور تا برای من کهانت کنند.
²برای برادرت هارون جامه‌هایی مقدس فراهم آور تا او را عزّت و زینت باشد.
³به همۀ مردان صاحب‌ذوق که ایشان را به روح حکمت پر ساخته‌ام بفرما تا به جهت تخصیص هارون برایش جامه‌هایی تدارک بینند تا برای من کهانت کند.
⁴اینهاست جامه‌هایی که باید تهیه کنند: پیش‌سینه، ایفود، ردا، پیراهن نقشدار، دستار و شال کمر. این جامه‌های مقدس را برای برادرت هارون و پسرانش تهیه کنند تا برای من کهانت نمایند.
⁵بدین منظور طلا، نخهای آبی، ارغوانی و قرمز، و نیز کتان ریزبافت به کار ببرند.
⁶«ایفود را از طلا، نخهای آبی، ارغوانی و قرمز، و کتان ریزبافتِ تابیده که ماهرانه تهیه شده باشد، بدوزند.
⁷دو سرشانه داشته باشد که به دو سر آن متصل شوند تا ایفود پیوسته باشد.
⁸کمربندِ نقش‌دار ایفود از همان صنعت ایفود و از همان پارچه باشد، یعنی از طلا و نخهای آبی، ارغوانی و قرمز، و کتان ریزبافتِ تابیده دوخته شود.
⁹دو سنگ عقیق برگیر و نامهای پسران اسرائیل را بر آنها حک کن؛
¹⁰شش نام را بر یک سنگ و شش نام دیگر را بر سنگ دیگر به ترتیب تولدشان.
¹¹همان‌گونه که حکاک بر مُهر حکاکی می‌کند، تو نیز نامهای پسران اسرائیل را بر آن دو سنگ حک کن. آنگاه آن سنگها را بر نگین‌دان زرین بنشان
¹²و آنها را به عنوان سنگهای یادآوری برای پسران اسرائیل بر سرشانه‌های ایفود نصب نما. هارون نامهای آنها را به جهت یادآوری در پیشگاه خداوند بر شانه‌های خود حمل کند.
¹³همچنین نگین‌دانهای زرین بساز
¹⁴و دو زنجیرِ به هم تابیده از طلای ناب همچون ریسمان بساز، و زنجیرها را به نگین‌دانها متصل کن.
¹⁵«پیش‌سینه‌ای برای تصمیم‌گیری بدوز که ماهرانه تهیه شده باشد. پیش‌سینه همچون ایفود از طلا و نخهای آبی، ارغوانی و قرمز، و کتان ریزبافتِ تابیده دوخته شود.
¹⁶مربع و دولا باشد، درازای آن یک وجب و پهنای آن یک وجب.
¹⁷آنگاه چهار ردیف سنگ گرانبها بر آن بنشان. در ردیف اوّل لَعل، یاقوتِ زرد و زُمرد؛
¹⁸در ردیف دوّم فیروزه، یاقوتِ کبود و الماس؛
¹⁹در ردیف سوّم سنگِ یَمانی، یَشم و لعلِ بنفش؛
²⁰در ردیف چهارم زِبَرجَد، عقیق و یَشب. اینها بر نگین‌دانهای زرین نشانده شود.
²¹شمار سنگها دوازده باشد، یکی برای هر یک از نامهای پسران اسرائیل، و بر هر یک از آنها نام یکی از دوازده قبیله، همچون نقشی که بر مُهر است، حک شود.
²²برای پیش‌سینه زنجیرهایی تابیده از طلای ناب همچون ریسمان بساز.
²³دو حلقۀ زرین بر روی آن بساز و آنها را بر دو گوشۀ پیش‌سینه بگذار.
²⁴دو زنجیرِ طلا را در حلقه‌های دو گوشۀ پیش‌سینه بگذار،
²⁵و دو سر دیگر زنجیرها را به دو نگین‌دان زرین بسته، بدین‌گونه آنها را از جلو به سرشانه‌های ایفود متصل کن.
²⁶دو حلقۀ زرین بساز و آنها را به دو گوشۀ دیگر پیش‌سینه بر لبۀ داخلی آن در کنار ایفود ببند.
²⁷دو حلقۀ زرین دیگر نیز بساز و آنها را جلوی ایفود به قسمت زیر سرشانه‌ها، نزدیک درز، درست بالای کمربند ایفود متصل کن.
²⁸حلقه‌های پیش‌سینه را با نوار آبی به حلقه‌های ایفود ببند، به گونه‌ای که بر روی کمربند قرار گیرند، تا پیش‌سینه از روی ایفود کنار نرود.
²⁹چون هارون به قُدس داخل شود، نامهای پسران اسرائیل را که بر پیش‌سینۀ تصمیم‌گیری حک شده، به جهت یادآوریِ همیشگی در پیشگاه خداوند بر دل خود حمل خواهد کرد.
³⁰اوریم و تُمّیم را نیز در پیش‌سینۀ تصمیم‌گیری قرار بده تا هرگاه هارون به پیشگاه خداوند داخل می‌شود، آنها بر دلش باشد. بدین‌سان او همواره وسیلۀ تصمیم‌گیری برای بنی‌اسرائیل را در پیشگاه خداوند بر دل خود خواهد داشت.
³¹«ردای ایفود را یکسره از پارچۀ آبی بدوز.
³²در وسط ردا، شکافی برای سر باشد. گرداگرد شکاف، لبه‌ای بافته شده همچون یقۀ زِره باشد تا شکاف پاره نشود.
³³بر گِردِ دامن ردا، انارهایی با نخهای آبی، ارغوانی و قرمز بدوز و زنگوله‌هایی از طلا میان آنها قرار ده.
³⁴زنگوله‌های طلا و انارها یکی در میان، بر گِرد دامنِ ردا باشد.
³⁵هارون ردا را به هنگام خدمت بر تن کند. چون او به پیشگاه خداوند در قُدس داخل شود یا از آنجا بیرون آید، صدای زنگوله‌ها شنیده خواهد شد، مبادا بمیرد.
³⁶«لوحی از طلای ناب بساز و این کلمات را به‌سان نقشی که بر مُهر است، بر آن حک کن: ”مقدس برای خداوند.“
³⁷آنگاه نواری آبی رنگ به آن متصل کن تا بتوان آن را به دستار بست، به گونه‌ای که در جلو دستار قرار گیرد.
³⁸و آن بر پیشانی هارون باشد و او بارِ هر تقصیری را که ممکن است در وقف انواع هدایای مقدس از سوی بنی‌اسرائیل واقع شود، بر خود حمل کند. آن لوح پیوسته بر پیشانی هارون خواهد بود، تا آن هدایا مقبول درگاه خداوند واقع شوند.
³⁹«پیراهن را از کتان ریزبافت، بباف؛ همچنین دستار را. شال کمر، ماهرانه گلدوزی شده باشد.
⁴⁰«برای پسران هارون پیراهن و شال کمر و کلاه بدوز تا برایشان عزّت و زینت باشد.
⁴¹این جامه‌ها را بر برادرت هارون و پسران او بپوشان، و ایشان را مسح کن و نصب و تخصیص نما تا برای من کهانت کنند.
⁴²و زیرجامه‌های کتان برای پوشاندن تنِ برهنۀ ایشان بدوز که از کمر تا ران برسد.
⁴³هنگامی که هارون و پسرانش به خیمۀ ملاقات داخل می‌شوند یا برای خدمت در قُدس نزدیک مذبح می‌آیند، این زیرجامه‌ها را بپوشند مبادا متحمل جزای گناه شوند و بمیرند. این برای هارون و برای نسل او فریضۀ ابدی خواهد بود.

83:1 خدایا، خاموش مباش؛ ای خدا، تو را آرام و قرار نباشد!
²بنگر که چگونه دشمنانت طغیان کرده‌اند، و نفرت‌کنندگانت سرهای خویش را بر‌افراشته‌اند!
³بر قوم تو مَکرها می‌اندیشند، و بر عزیزان تو دسیسه می‌چینند!
⁴می‌گویند: «بیایید نابودشان کنیم تا دیگر قومی نباشند، و تا نام اسرائیل دیگر به یاد آورده نشود.»
⁵به یک دل دسیسه می‌چینند، و بر ضد تو پیمان می‌بندند:
⁶خیمه‌های اَدوم و اسماعیلیان، موآب و هاجْریان،
⁷جِبال، عَمّون و عَمالیق، فلسطین و ساکنان صور.
⁸آشور نیز بدیشان پیوسته است؛ ایشان بازویی برای فرزندان لوط گردیده‌اند. سِلاه
⁹با ایشان همان کن که با مِدیان کردی؛ که با سیسِرا و یابین نزد نهر قیشون کردی،
¹⁰که در عِین‌دور هلاک شدند، و سِرگین برای زمین گردیدند!
¹¹بزرگانشان را چون عُرِب و ذِئِب بساز، و امیرانشان را جملگی چون زِبَح و صَلمونَّع!
¹²که می‌گفتند: «بیایید چراگاههای خدا را به تصرف خود درآوریم!»
¹³ای خدای من، ایشان را چون غبار گردباد گردان، و مانند کاه در برابر باد!
¹⁴چنانکه آتش جنگل را می‌سوزاند و شعله‌ای کوهها را مشتعل می‌سازد،
¹⁵همچنان به تندباد خویش تعقیبشان کن و به توفان خویش به هراسشان افکن!
¹⁶رویهایشان را از شرم آکنده ساز تا نام تو را، خداوندا، بجویند!
¹⁷باشد که تا به ابد شرمسار و پریشان باشند، و شرمنده و هلاک گردند!
¹⁸بگذار بدانند که تو تنها، که نامت یهوه است، بر تمامی زمین متعال هستی!

84:1 ای خداوندِ لشکرها، چه دلپذیر است مسکن تو!
²جان من مشتاق بلکه مدهوش گشته است برای صحنهای خداوند! دل من و پیکرم برای خدای زنده فریاد برمی‌آورد.
³حتی گنجشک نیز برای خود خانه‌ای یافته، و پرستو برای خویشتن آشیانه‌ای، تا جوجه‌های خود را در آن بگذارد؛ در جوار مذبحهای تو، ای خداوندِ لشکرها، که شاهِ من و خدای من هستی.
⁴خوشا به حال آنان که در خانۀ تو ساکنند و همواره تو را می‌ستایند. سِلاه
⁵خوشا به حال مردمانی که نیرویشان از توست، و دلشان در شاهراههای تو.
⁶چون از وادی اشکها می‌گذرند، آن را به چشمه‌ساران بدل می‌سازند، و باران پاییزی نیز آن را به آبگیرها می‌پوشاند.
⁷از قوّت تا به قوّت پیش می‌روند، و هر یک در پیشگاه خدا در صَهیون حاضر می‌شوند.
⁸ای خداوند، خدای لشکرها، دعایم را بشنو! ای خدای یعقوب، گوش فرا~ده! سِلاه
⁹خدایا، بر سپرِ ما بنگر! به روی مسیح خود نظر افکن!
¹⁰زیرا یک روز در صحنهای تو بهتر است از هزار در هر جای دیگر؛ دربانیِ خانۀ خدایم را ترجیح می‌دهم بر سکونت در خیمه‌های شرارت.
¹¹زیرا یهوهْ خدا آفتاب و سپر است؛ یهوه لطف می‌کند و عزّت می‌بخشد. او هیچ چیز نیکو را دریغ نمی‌دارد، از آنان که در راستی گام برمی‌دارند.
¹²ای خداوندِ لشکرها، خوشا به حال کسی که بر تو توکل دارد!

13:1 هنگامی که عیسی معبد را ترک می‌کرد، یکی از شاگردانش به او گفت: «استاد، بنگر! چه سنگها و چه بناهای باشکوهی!»
²امّا عیسی به او فرمود: «همۀ این بناهای بزرگ را می‌بینی؟ بدان که سنگی بر سنگ دیگر باقی نخواهد ماند، بلکه همه فرو~خواهد ریخت.»
³و چون عیسی بر کوه زیتون روبه‌روی معبد نشسته بود، پطرس و یعقوب و یوحنا و آندریاس در خلوت از او پرسیدند:
⁴«به ما بگو این وقایع کِی روی خواهد داد و نشانۀ نزدیک شدن زمان تحقق آنها چیست؟»
⁵عیسی بدیشان فرمود: «به‌هوش باشید تا کسی گمراهتان نکند.
⁶بسیاری به نام من آمده، خواهند گفت، ”من همانم“ و بسیاری را گمراه خواهند کرد.
⁷چون دربارۀ جنگها می‌شنوید و خبر جنگها به گوشتان می‌رسد، مشوش مشوید. چنین وقایعی می‌باید رخ دهد، ولی هنوز پایان فرا~نرسیده است.
⁸قومی بر قوم دیگر و حکومتی بر حکومت دیگر بر خواهند خاست. زلزله‌ها در جایهای گوناگون خواهد آمد و قحطیها خواهد شد. امّا این تنها به منزلۀ آغاز درد زایمان است.
⁹«و امّا شما دربارۀ خودتان به‌هوش باشید، زیرا شما را به محاکم خواهند سپرد و در کنیسه‌ها خواهند زد و به‌خاطر من در حضور والیان و پادشاهان خواهید ایستاد تا در برابر آنان شهادت دهید.
¹⁰نخست باید انجیل به همۀ قومها موعظه شود.
¹¹پس هر گاه شما را گرفتار کنند و به محاکمه کِشند، پیشاپیش نگران نباشید که چه بگویید، بلکه هرآنچه در آن زمان به شما داده شود، آن را بگویید؛ زیرا گوینده شما نیستید، بلکه روح‌القدس است.
¹²برادر، برادر را و پدر، فرزند را تسلیم مرگ خواهد کرد. فرزندان بر والدین برخاسته، اسباب کشته شدن آنها را فراهم خواهند آورد.
¹³همه به‌خاطر نام من از شما نفرت خواهند داشت؛ امّا هر که تا به پایان پایدار بماند، نجات خواهد یافت.
¹⁴«امّا چون آن ’مکروهِ ویرانگر‘ را در مکانی که نباید، بر پا ببینید - خواننده دقّت کند - آنگاه آنان که در یهودیه‌اند، به کوهها بگریزند؛
¹⁵و هر که بر بام خانه باشد، برای برداشتن چیزی، فرود نیاید و وارد خانه نشود؛
¹⁶و هر که در مزرعه باشد، برای برگرفتن قبای خود به خانه بازنگردد.
¹⁷وای بر زنان آبستن و مادران شیرده در آن روزها!
¹⁸دعا کنید که این وقایع در زمستان روی ندهد.
¹⁹زیرا که در آن روزها چنان مصیبتی روی خواهد داد که مانندش از آغاز عالمی که خدا آفرید تا کنون روی نداده و هرگز نیز روی نخواهد داد.
²⁰و اگر خداوند آن روزها را کوتاه نمی‌کرد، هیچ بشری جان سالم به در نمی‌برد. امّا به‌خاطر برگزیدگان، که خودْ آنها را انتخاب کرده، آن روزها را کوتاه کرده است.
²¹در آن زمان، اگر کسی به شما گوید: ”بنگر، مسیح اینجاست“، یا ”بنگر، او آنجاست!“ باور مکنید.
²²زیرا مسیحان کاذب و پیامبران دروغین برخاسته، آیات و معجزات به ظهور خواهند آورد تا اگر ممکن باشد، برگزیدگان را گمراه کنند.
²³پس هوشیار باشید، زیرا پیشاپیش، همۀ اینها را به شما گفتم.
²⁴«امّا در آن روزها، پس از آن مصیبت، «”خورشید تاریک خواهد شد و ماه دیگر نور نخواهد افشاند.
²⁵ستارگان از آسمان فرو~خواهند ریخت و نیروهای آسمان به‌لرزه در خواهند آمد.“
²⁶آنگاه مردم پسر انسان را خواهند دید که با قدرت و جلال عظیم در ابرها می‌آید.
²⁷او فرشتگان را خواهد فرستاد و برگزیدگانش را از چهار گوشۀ جهان، از کرانهای زمین تا کرانهای آسمان، گرد هم خواهد آورد.
²⁸«حال، از درخت انجیر این درس را فرا~گیرید: به محض اینکه شاخه‌های آن جوانه زده، برگ می‌دهد، درمی‌یابید که تابستان نزدیک است.
²⁹به همین گونه، هر گاه بینید که این چیزها رخ می‌دهد، درمی‌یابید که او نزدیک، بلکه بر در است.
³⁰آمین، به شما می‌گویم که تا این همه روی ندهد، این نسل نخواهد گذشت.
³¹آسمان و زمین زایل خواهد شد، امّا سخنان من هرگز زوال نخواهد پذیرفت.
³²«هیچ‌کس آن روز و ساعت را نمی‌داند جز پدر؛ حتی فرشتگان آسمان و پسر نیز از آن آگاه نیستند.
³³پس بیدار و هوشیار باشید، زیرا نمی‌دانید آن زمان کِی فرا~می‌رسد.
³⁴همچون کسی است که به سفر رفته و به هنگام عزیمت، خادمانش را به ادارۀ خانۀ خود گماشته باشد، و به هر یک وظیفه‌ای خاص سپرده و به دربان نیز دستور داده باشد که بیدار بماند.
³⁵پس شما نیز بیدار باشید، زیرا نمی‌دانید صاحبخانه کی خواهد آمد، شب یا نیمه‌شب، به هنگام بانگ خروس یا در سپیده‌دم.
³⁶مبادا که او ناگهان بیاید و شما را در خواب بیند.
³⁷آنچه به شما می‌گویم، به همه می‌گویم: بیدار باشید!»