۶ دسامبر

8:1 آنگاه بِلدَدِ شوحی پاسخ داد:
²«تا به کِی چنین چیزها خواهی گفت و سخنانِ دهانت بادِ فراوان خواهد بود؟
³آیا خدا عدالت را مخدوش می‌سازد؟ یا قادر مطلق انصاف را زیر پا می‌گذارد؟
⁴از آنجا که فرزندانت بدو گناه ورزیده‌اند، او نیز ایشان را به دست عِصیانشان تسلیم کرده است.
⁵اگر تو به‌جِدّ خدا را بجویی و دستِ تمنا به درگاه قادر مطلق دراز کنی،
⁶و اگر پاک و درستکار باشی، او نیز به‌یقین برای تو بیدار خواهد شد، و تو را به جایگاه بَرحقّت باز خواهد گردانید؛
⁷اگرچه آغازت حقیر بود، سرانجامت بس عظیم خواهد شد.
⁸«تمنا اینکه از نسلهای پیشین بپرسی، و به آنچه پدران ایشان در آن تفحص کرده‌اند، توجه کنی.
⁹زیرا ما همین دیروز به دنیا آمده‌ایم و هیچ نمی‌دانیم، و روزهای عمرمان بر زمین سایه‌ای بیش نیست!
¹⁰آیا ایشان تو را نخواهند آموخت و با تو سخن نخواهند گفت، و از خزینۀ دل خویش کلمات بیرون نخواهند آورد؟
¹¹«آیا پاپیروسْ بی‌مرداب می‌روید؟ یا نِیْ بی‌آب نمو می‌کند؟
¹²آنگاه که هنوز سبز است و بریده نشده، پیش از هر گیاه دیگر خشک می‌شود.
¹³همچنین است طریق همۀ آنان که خدا را از یاد می‌برند؛ امید مردِ خدانشناس بر باد خواهد شد.
¹⁴آنچه بر آن توکل دارد لرزان است، تکیه‌گاهش تار عنکبوت است.
¹⁵بر خانۀ خویش تکیه می‌زند، اما خانه تاب نمی‌آورَد. آن را به چنگ می‌گیرد، اما قائم نمی‌ماند.
¹⁶او بسان گیاهی است سرسبز در برابر آفتاب، که شاخه‌هایش را در سرتاسر باغِ خود می‌گسترد.
¹⁷ریشه‌هایش لابه‌لای توده‌های سنگ تنیده می‌شود، و خانه‌ای را در میان سنگها جستجو می‌کند.
¹⁸اما چون از جای خود ریشه‌کن شود، آن مکان، او را انکار کرده، خواهد گفت: ”هرگز تو را ندیده‌ام.“
¹⁹آری، شادیِ طریقِ او همین است، و دیگران از دل خاک سَر بر خواهند کرد.
²⁰«به‌یقین خدا مرد بی‌عیب را طرد نخواهد کرد، و دست بدکاران را تقویت نخواهد نمود.
²¹او دیگر بار دهانت را از خنده پر خواهد ساخت، و لبانت را از فریاد شادمانی.
²²نفرت‌کنندگانت به شرم پوشیده خواهند شد، و خیمۀ شریران دیگر نخواهد بود.»

3:1 آنگاه گفتم: ای سران یعقوب، و ای حاکمان خاندان اسرائیل، بشنوید! آیا بر شما نیست که انصاف را به جا آرید؟
²ای شما که از نیکویی بیزارید و بدی را دوست می‌دارید؛ پوست از تن قوم من می‌کَنید، و گوشت از استخوانهای ایشان.
³گوشتِ تن قوم مرا می‌خورید و پوست از تنشان کنده، استخوانهایشان را خرد می‌کنید؛ آنها را همچون گوشتِ داخل دیگ تکه تکه می‌کنید، آری، همچون گوشتِ درون پاتیل.
⁴پس نزد خداوند فریاد بر خواهند آورد، اما ایشان را اجابت نخواهد کرد، بلکه روی خود را در آن زمان از ایشان خواهد پوشانید زیرا که شرارت ورزیده‌اند.
⁵خداوند دربارۀ انبیایی که قوم مرا گمراه می‌کنند چنین می‌گوید، دربارۀ آنان که چون خوراک فراوان دارند ندای ’صلح و سلامت‘ سر می‌دهند، اما اگر کسی طعامی در دهانشان نگذارد، به وی اعلام جنگ می‌کنند.
⁶پس برای شما شب خواهد بود، بدون هیچ رؤیایی، و ظلمت خواهد بود، بدون هیچ پیشگویی. آفتاب بر انبیا غروب خواهد کرد و روز بر ایشان تاریک خواهد شد؛
⁷رؤیابینانْ شرمسار خواهند گردید، و پیشگویان، رسوا خواهند گشت. جملگی روی خود را خواهند پوشانید، زیرا پاسخی از جانب خدا نخواهد بود.
⁸اما من به روح خداوند از قوّت پر گشته‌ام، از انصاف و توانایی؛ تا یعقوب را از عِصیانش آگاه سازم، و اسرائیل را از گناهش.
⁹ای سران خاندان یعقوب و ای حاکمان خاندان اسرائیل، این را بشنوید! ای شما که از انصاف بیزارید و هرآنچه را راست است، کج می‌سازید؛
¹⁰که صَهیون را با خونریزی و اورشلیم را با شرارت بنا می‌کنید!
¹¹رهبرانش برای رشوهْ داوری می‌کنند، کاهنانش برای مزدْ تعلیم می‌دهند، و انبیایش برای پولْ پیشگویی می‌کنند؛ و با این حال، بر خداوند تکیه کرده، می‌گویند: «آیا خداوند در میان ما نیست؟ پس بلایی به ما نخواهد رسید.»
¹²از این رو، به سبب شما صَهیون همچون مزرعه شیار خواهد شد؛ اورشلیم به تَلی از ویرانه‌ها بدل خواهد گشت، و کوه خانۀ خدا به بلندیهای جنگل.

4:1 در ایام آخر واقع خواهد شد که کوه خانۀ خداوند بالاتر از تمامی کوه‌ها استوار خواهد گردید، و فراتر از تپه‌ها برافراشته خواهد شد؛ ملتها به سوی آن روان خواهند گشت
²و قومهای بسیار آمده، خواهند گفت: «بیایید تا به کوه خداوند برویم و به خانۀ خدای یعقوب برآییم، تا راههای خویش را به ما تعلیم دهد و در طریقهای وی گام برداریم.» زیرا شریعت از صَهیون صادر خواهد شد، کلام خداوند از اورشلیم.
³او میان ملتهای بسیار داوری خواهد کرد و منازعات قومهای نیرومند را تا دوردستها فیصل خواهد داد؛ ایشان شمشیرهای خود را برای ساختن گاوآهن خواهند شکست، و نیزه‌های خویش را برای تهیۀ ابزار باغبانی؛ دیگر قومی بر قوم دیگر شمشیر نخواهد کشید، و جنگاوری را دیگر نخواهند آموخت.
⁴هر یک زیر تاک خود خواهند نشست، زیر درخت انجیر خویش، و کسی هراسانشان نخواهد ساخت، چراکه دهان خداوندِ لشکرها سخن گفته است.
⁵زیرا همۀ قومها، هر یک به نام خدای خویش سالکند، اما ما به نام یهوه خدای خود سلوک خواهیم کرد، تا ابدالاباد.
⁶خداوند می‌فرماید: در آن روز لنگان و رانده‌شدگان را جمع خواهم کرد، و هر آن کس را که زده‌ام، گرد خواهم آورد؛
⁷لنگان را ’باقیمانده‌ای‘ خواهم ساخت، طردشدگان را قومی نیرومند؛ و خداوند در کوه صَهیون بر ایشان پادشاهی خواهد کرد، از حال تا به ابد.
⁸و اما تو، ای برج گَلّه، ای قلعۀ دخترِ صَهیون، این را باز خواهی یافت، و حاکمیت پیشین احیا خواهد شد، یعنی پادشاهی دختر اورشلیم.
⁹حال چرا فریاد برمی‌آوری؟ آیا پادشاهی در تو نیست؟ آیا مشاور تو هلاک گشته، که تو را دردی چون درد زن زائو درگرفته است؟
¹⁰ای دختر صَهیون، ناله سر ده، و همچون زن زائو بر خود بپیچ. زیرا اکنون از شهر بیرون خواهی رفت، و در صحرا ساکن خواهی شد؛ آری، به بابِل خواهی رفت؛ اما در آنجا رهایی خواهی یافت؛ خداوند در آنجا تو را از چنگ دشمنان خواهد رهانید.
¹¹اکنون قومهای بسیار بر ضد تو گرد آمده‌اند و می‌گویند: «باشد که صَهیون بی‌حرمت گردد، و چشمان ما شادمانه بر او بنگرد.»
¹²اما آنان اندیشه‌های خداوند را نمی‌دانند، و تدبیرهای او را درنمی‌یابند، که آنان را همچون بافه در خرمنگاه گرد آورده است.
¹³ای دختر صَهیون، بر پا شو و پایمال کن، زیرا شاخهای تو را آهنین خواهم ساخت و سُمهایت را برنجین. تو قومهای بسیار را پایمال خواهی کرد؛ منافع نامشروعشان را وقف خداوند خواهی نمود، و ثروتشان را وقف خداوندگار تمامی زمین.

13:1 محبت برادرانه همچنان برقرار باشد.
²از میهمان‌نوازی نسبت به غریبان غافل مباشید، چرا که با این کار، بعضی نادانسته از فرشتگان پذیرایی کردند.
³آنان را که در زندانند به یاد داشته باشید، چنانکه گویی خود نیز با ایشان در بندید؛ همچنین به یاد کسانی باشید که آزار می‌بینند، چنانکه گویی خود نیز جسماً رنج می‌کشید.
⁴زناشویی باید در نظر همگان محترم باشد و بسترش پاک نگاه داشته شود، زیرا خدا بی‌عفتان و زناکاران را مجازات خواهد کرد.
⁵زندگی شما بَری از پولدوستی باشد و به آنچه دارید قناعت کنید، زیرا خدا فرموده است: «تو را هرگز وا نخواهم گذاشت، و هرگز ترک نخواهم کرد.»
⁶پس با اطمینان می‌گوییم: «خداوند یاور من است، پس نخواهم ترسید. انسان به من چه تواند کرد؟»
⁷رهبران خود را که کلام خدا را برای شما بیان کردند، به یاد داشته باشید. به ثمرۀ شیوۀ زندگی آنها توجه کنید و از ایمانشان سرمشق گیرید.
⁸عیسی مسیح دیروز و امروز و تا ابد همان است.
⁹با تعالیم مختلف و عجیب از راه به در مشوید؛ زیرا نیکوست که دل انسان از فیض تقویت یابد، نه از خوراکهایی که برای معتقدانِ به آنها نفعی ندارد.
¹⁰ما مذبحی داریم که خدمتگزارانِ خیمه حق ندارند از آنچه بر آن است بخورند.
¹¹کاهن اعظم، خون حیوانات را به عنوان قربانیِ گناه به قُدس‌الاقداس می‌بَرَد، امّا لاشه‌ها بیرون از اردوگاه سوزانیده می‌شوند.
¹²به همین‌سان، عیسی نیز بیرون دروازۀ شهر رنج کشید تا با خون خود، قوم را تقدیس کند.
¹³پس بیایید در حالی که همان ننگ را که او متحمل شد، بر خود حمل می‌کنیم، نزد او بیرون از اردوگاه برویم.
¹⁴زیرا در اینجا شهری ماندگار نداریم بلکه مشتاقانه در انتظار آن شهر آینده هستیم.
¹⁵پس بیایید به واسطۀ عیسی قربانیِ سپاس را پیوسته به خدا تقدیم کنیم. این قربانی، همان ثمرۀ لبهایی است که به نام او معترفند.
¹⁶از نیکویی کردن و سهیم نمودن دیگران در آنچه دارید غفلت مورزید، زیرا خدا از چنین قربانیها خشنود است.
¹⁷از رهبران خود اطاعت کنید و تسلیم آنها باشید؛ زیرا ایشان بر جانهای شما دیدبانی می‌کنند و باید حساب بدهند. پس بگذارید کار خود را با شادمانی انجام دهند نه با آه و ناله، زیرا این به نفع شما نخواهد بود.
¹⁸برای ما دعا کنید، زیرا مطمئنیم که وجدانمان پاک است و می‌خواهیم از هر جهت با سربلندی زندگی کنیم.
¹⁹بخصوص از شما استدعا دارم دعا کنید که بتوانم هر چه زودتر نزدتان بازگردم.
²⁰حال، خدای سلامتی که شبانِ اعظم گوسفندان یعنی خداوند ما عیسی را به خون آن عهد ابدی از مردگان برخیزانید،
²¹شما را به هر چیز نیکو مجهز گرداند تا ارادۀ او را به انجام رسانید. باشد که او هرآنچه را که موجب خشنودی اوست به واسطۀ عیسی مسیح در ما به عمل آورد، که او را جلال جاودانه باد. آمین.
²²ای برادران، از شما می‌خواهم این کلامِ نصیحت‌آمیزِ مرا تحمّل کنید، زیرا به اختصار به شما نوشته‌ام.
²³بدانید که برادر ما تیموتائوس آزاد شده است. اگر او زود بیاید، با او به دیدارتان خواهم آمد.
²⁴به همۀ رهبران خود و به تمام مقدسین سلام برسانید. آنان که از ایتالیا هستند، به شما سلام می‌گویند.
²⁵فیض با همۀ شما باد.