قرائت: اعداد 12-13; امثال 8-9; لوقا 22 

ما به ندرت در یک موعظه، شام آخر عیسی با شاگردانش را با جزئیات بررسی میکنیم. اما از آنجایی که این رویداد در خواندن کتاب مقدس امروز ما مطرح می شود، سعی می کنم آن را اصلاح کنم. ما به دوره قبل و در طول مراسم یادبودی که عیسی برپا کرد نگاه خواهیم کرد. سخنرانی های عیسی در اتاق بالا به ما کمک می کند تا بفهمیم در آن لحظه چه چیزی در ذهن او می گذشت. در لوقا 22:15 ، عیسی میگوید که او چنین میگوید: «... از صمیم قلب میخواستم این عید فصَِح راقبل از رنج کشیدنم با شما )شاگردان( بخورم». میخواهم بر واژهی “اشتیاق فراوان” تأکید کنم . این سخنان نشان می دهد که چقدر برای عیسی اهمیت داشت که این زمان را با شاگردانش در عید فصَِح به اشتراک بگذارد. 

قرائت: لاویان 24; مزامیر 131-134 و لوقا 7

در قرائت امروز لوقا 7 ، عیسی مشغول کار در جلیل است. به نظر می رسد او اکنون در شهر کپرناحوم، زادگاه پیتر، جیمز و جان زندگی می کند. کفرناحوم در ساحل دریاچه جلیل بود، جایی که برخی از شاگردان برای زندگی خود ماهیگیری می کردند.

قرائت: لاویان 16; مزمور 119:1-40 و دوم قرنتیان 12-13

در زبان عبری، نام کتاب لاویان به معنای "و او صدا زد". از اولین کلمه عبری کتاب آمده است. خدا بود که صدا زد. او موسی را با پیامی برای بنی اسرائیل خواند. بنابراین، لاویان کتابی است که به همه کسانی که خدا دعوت کرده است مربوط می شود. این کتابی است برای «آنهایی که فراخوانده شده اند». در لاویان رحمت خدا را می بینیم. او مایل است با مردان و زنان زندگی کند که نماد آن خیمه، خیمه یا محل سکونت